Kahiba Agaru Kariba, Odisha Board, Class III, Aama Bhasha Aama Sahitya, The Best Solutions.

କହିବା ଆଗରୁ କରିବା

ସାନୁ ବିଦ୍ୟାଳୟରୁ ଘରକୁ ଫେରିଲା। ମା’ ତାକୁ ପଚାରିଲେ, “ତୁମ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଆଜି କ’ଣ କ’ଣ ହେଲା?”

ସାନୁ କହିଲା – “ଆଜି ପରା ଅକ୍ଟୋବର ଦୁଇ ତାରିଖ । ଆମ ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କର ଜନ୍ମଦିନ ପାଳନ କରାଗଲା । ଆମେ ଓ ଆମ ଗୁରୁଜୀମାନେ ବାପୁଙ୍କ ଫଟୋଚିତ୍ରରେ ଫୁଲ ଚଢ଼ାଇଲୁ।”

“ଆଉ କିଛି ହେଲା ନାହିଁ?” – ମା’ ପଚାରିଲେ।

ସାନୁ ଉତ୍ତର ଦେଲା – “ହଁ, ଗୁରୁଜୀ ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କ ବିଷୟରେ ସୁନ୍ଦର ସୁନ୍ଦର କାହାଣୀ ଶୁଣାଇଲେ। ବହୁତ ମଜା ଲାଗିଲା।”

ମା’ – ଆଚ୍ଛା ! କ’ଣ ସବୁ କହିଲେ?

ସାନୁ – ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କର ପିଲାଦିନର କେତେକ ଚମତ୍କାର ଘଟଣା।

ମା’ – ଆଉ ତାଙ୍କ ବଡ଼ଦିନର କଥା କିଛି କହିଲେ ନାହିଁ?

ସାନୁ – ହଁ, ଖୁବ୍ କମ୍ । ତମେ କିଛି କୁହ ନା !

ମା’ – କହୁଛି, ଶୁଣ ।

ମା’ କାହାଣୀ ଆରମ୍ଭ କଲେ । ସାନୁ ଶୁଣିବାକୁ ଲାଗିଲା। ଥରେ ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କ ପତ୍ନୀ କସ୍ତୁରବା ବେମାରରେ ପଡ଼ିଥିଲେ। ଔଷଧପତ୍ରରୁ କିଛିବି ସୁଫଳ ମିଳିଲା ନାହିଁ । ଗାନ୍ଧିଜୀ ଚିନ୍ତିତ ହୋଇ ପଡ଼ିଲେ। ସେ ପୁସ୍ତକରୁ ପଢ଼ିଥିଲେ ଯେ, ବେମାରରେ ପଡ଼ିଥିବା ଲୋକ ଲୁଣ ନ ଖାଇଲେ କିଛିଟା ଉପକାର ପାଏ। ତେଣୁ ସେ ଏହି ଉପଦେଶଟି କସ୍ତୁରବାଙ୍କୁ ଦେବା ପାଇଁ ମନସ୍ଥ କଲେ।

ଗାନ୍ଧିଜୀ କସ୍ତୁରବାଙ୍କୁ କହିଲେ – “ତୁମେ ଖାଦ୍ୟରେ ଲୁଣ ମିଶାଇ ଖାଇବା ବନ୍ଦ କରିଦିଅ।”

“ଧେତ୍, ଲୁଣ ବିନା ଖାଦ୍ୟ ତ ସୁସ୍ବାଦୁ ଲାଗେ ନାହିଁ। ଲୁଣ ବିନା କ’ଣ ଖାଦ୍ୟ ଖାଇ ହୁଏ?” କସ୍ତୁରବା ଅମଙ୍ଗ ହୋଇ କହିଲେ।

“ତୁମେ ଅବୁଝା ହେଉଛ କାହିଁକି? ତୁମର ପରା ଦେହ ଖରାପ। କିଛି ଦିନ ଲୁଣ ଛାଡ଼ିଦେଲେ ହୁଏତ ଆରୋଗ୍ୟ ହୋଇପାରନ୍ତ।” ଗାନ୍ଧିଜୀ ଏପରି କହି କସ୍ତୁରବାଙ୍କୁ ବୁଝାଇଲେ।

କସ୍ତୁରବା ଟିକେ ମୁହଁ ଶୁଖାଇ କହିଲେ, “ଯଦି ତୁମକୁ କିଏ ଲୁଣ ଛାଡ଼ିଦେବାକୁ କହେ, ତୁମେ କ’ଣ ଲୁଣ ଖାଇବା ବନ୍ଦ କରିପାରିବ?”

ଗାନ୍ଧିଜୀ ଭାବିଲେ ଏ ତ ଠିକ୍ କଥା ! ପରକୁ କହିବା ଯେତିକି ସହଜ, ନିଜେ କରି ଦେଖାଇବା ସେତିକି ସହଜ ନୁହେଁ । ଏହି କଥାକୁ ନେଇ ସେ ଚିନ୍ତା କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ । ଆମେ ଯାହା ଅନ୍ୟକୁ କହୁ, ପ୍ରଥମେ ନିଜେ କରି ଦେଖାଇବା ଉଚିତ୍ । ତେବେ ଯାଇ ଏହା ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ଉପରେ ପ୍ରଭାବ ପକାଇବ। ଏହି କଥାଟି ଗାନ୍ଧିଜୀ ମନେମନେ ବିଚାର କଲେ। କସ୍ତୁରବାଙ୍କୁ ଦେଇଥିବା ଉପଦେଶଟିକୁ ନିଜେ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରିବା ପାଇଁ ସଂକଳ୍ପ କଲେ।

ଗାନ୍ଧିଜୀ କସ୍ତୁରବାଙ୍କୁ ଏଥର କହିଲେ, “ମୋତେ ଯଦି ରୋଗ ହୋଇଥା’ନ୍ତା, ଚିକିତ୍ସକ ଯେଉଁ ଜିନିଷ ଖାଇବାକୁ ବାରଣ କରିଥାନ୍ତେ, ମୁଁ ଅବଶ୍ୟ ତାହା ଖାଇବା ବନ୍ଦ କରିଥାନ୍ତି। ଏଥିରେ ସୁଫଳ ମିଳିଥା’ନ୍ତା। ମୁଁ ତୁମକୁ ଲୁଣ ଖାଇବାକୁ ମନା କରିଛି । ତେଣୁ ପ୍ରଥମେ ମୁଁ ଗୋଟିଏ ବର୍ଷ ପାଇଁ ଲୁଣ ଛାଡ଼ିଦେଉଛି।”

ସତକୁ ସତ ଗାନ୍ଧିଜୀ ସେହି ମୁହୂର୍ଭରୁ ବିନା ଲୁଣରେ ଖାଦ୍ୟ ଗ୍ରହଣ କରିବା ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲେ। ତାଙ୍କର ଏହି ଆଚରଣ କସ୍ତୁରବାଙ୍କ ଉପରେ ଖୁବ୍ ପ୍ରଭାବ ପକାଇଲା । ତେଣୁ କସ୍ତୁରବା ମଧ୍ଯ ଏଣିକି ଲୁଣ ନ ମିଶାଇ ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବାକୁ ଅଭ୍ୟାସ କଲେ । ସେ ଖୁବ୍ ଶୀଘ୍ର ସୁସ୍ଥ ହୋଇ ଉଠିଲେ।

ସାନୁକୁ କାହାଣୀ ଶୁଣାଇବା ପରେ ମା’ କହିଲେ, ‘ବୁଝିଲୁ ସାନୁ ! ବାପୁ ଏମିତିକା ମଣିଷ ଥିଲେ ଯେ, ଯାହା କହୁଥିଲେ ତାହା ନିଜେ କରି ଦେଖାଉଥିଲେ। ସେଇଥିପାଇଁ ସ୍ଵାଧୀନତା ସଂଗ୍ରାମବେଳେ ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କ ସହିତ ସମଗ୍ର ଦେଶର ଲୋକ ଏକଜୁଟ ହୋଇ ଚାଲୁଥିଲେ।”

ଆସ ଜାଣିବା କେତୋଟି ନୂଆ ଶବ୍ଦ

ସାରାଂଶ

କାହାଣୀ “କହିବା ଆଗରୁ କରିବା” ମହାତ୍ମା ଗାନ୍ଧୀଙ୍କ ଜୀବନର ଏକ ଶିକ୍ଷଣୀୟ ଘଟଣା ମାଧ୍ୟମରେ ଏକ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ନୀତିକଥା ପ୍ରକାଶ କରେ: “ଅନ୍ୟକୁ ଉପଦେଶ ଦେବା ଆଗରୁ ନିଜେ ତାହା କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରିବା ଉଚିତ।” ସାନୁ ନାମକ ଜଣେ ବାଳକ ବିଦ୍ୟାଳୟରୁ ଘରକୁ ଫେରି ତା’ର ମା’ଙ୍କୁ କହେ ଯେ ସେମାନେ ଗାନ୍ଧୀଙ୍କ ଜନ୍ମଦିନ (ଅକ୍ଟୋବର ୨) ପାଳନ କରିଛନ୍ତି, ତାଙ୍କ ଫଟୋରେ ଫୁଲ ଚଢ଼ାଇଛନ୍ତି, ଓ ଗୁରୁଜୀ ଗାନ୍ଧୀଙ୍କ ପିଲାଦିନର ଚମତ୍କାର କାହାଣୀ ଶୁଣାଇଛନ୍ତି। ମା’ ପଚାରିଲେ ଗାନ୍ଧୀଙ୍କ ବଡ଼ଦିନର କଥା କିଛି କୁହାଯାଇଛି କି ନାହିଁ। ସାନୁ କହିଲା ଯେ ଗୁରୁଜୀ ବେଶୀ କିଛି କହି ନାହାନ୍ତି, ତେଣୁ ମା’ ନିଜେ ଏକ କାହାଣୀ ଶୁଣାଇଲେ।

ମା’ କହିଲେ ଯେ ଥରେ ଗାନ୍ଧୀଙ୍କ ପତ୍ନୀ କସ୍ତୁରବା ଗୁରୁତର ରୋଗରେ ପଡ଼ିଥିଲେ, ଓ ଔଷଧରେ କୌଣସି ସୁଫଳ ମିଳୁ ନଥିଲା। ଗାନ୍ଧୀ ପୁସ୍ତକରୁ ପଢ଼ିଥିଲେ ଯେ ଲୁଣ ନ ଖାଇଲେ ରୋଗୀର ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟରେ ଉନ୍ନତି ହୋଇପାରେ। ସେ କସ୍ତୁରବାଙ୍କୁ ଲୁଣ ଛାଡ଼ିବାକୁ ଉପଦେଶ ଦେଲେ। କିନ୍ତୁ କସ୍ତୁରବା ଅମଙ୍ଗ ହୋଇ କହିଲେ ଯେ ଲୁଣ ବିନା ଖାଦ୍ୟ ସୁସ୍ୱାଦୁ ହେବ ନାହିଁ, ଓ ଗାନ୍ଧୀଙ୍କୁ ପଚାରିଲେ ଯେ ସେ ନିଜେ ଲୁଣ ଛାଡ଼ି ପାରିବେ କି? ଏହି ପ୍ରଶ୍ନ ଗାନ୍ଧୀଙ୍କୁ ଚିନ୍ତାରେ ପକାଇଲା। ସେ ବୁଝିଲେ ଯେ ଅନ୍ୟକୁ ଉପଦେଶ ଦେବା ଆଗରୁ ନିଜେ ତାହା କରି ଦେଖାଇବା ଉଚିତ, କାରଣ ଏହା ଅନ୍ୟଙ୍କ ଉପରେ ଅଧିକ ପ୍ରଭାବ ପକାଇବ।

ଗାନ୍ଧୀ ସଂକଳ୍ପ କଲେ ଓ କସ୍ତୁରବାଙ୍କୁ କହିଲେ ଯେ ଯଦି ସେ ରୋଗୀ ହୋଇଥା’ନ୍ତେ, ଚିକିତ୍ସକଙ୍କ ଉପଦେଶ ମାନି ନିଶ୍ଚିତ ଲୁଣ ଛାଡ଼ିଥା’ନ୍ତେ। ସେ ନିଜେ ଏକ ବର୍ଷ ପାଇଁ ଲୁଣ ଛାଡ଼ିବାକୁ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଲେ ଓ ତୁରନ୍ତ ବିନା ଲୁଣରେ ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବା ଆରମ୍ଭ କଲେ। ତାଙ୍କର ଏହି ଆଚରଣ କସ୍ତୁରବାଙ୍କୁ ପ୍ରଭାବିତ କଲା, ଓ ସେ ମଧ୍ୟ ଲୁଣ ବିନା ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବାକୁ ଅଭ୍ୟସ୍ତ ହେଲେ, ଫଳରେ ଶୀଘ୍ର ସୁସ୍ଥ ହେଲେ।

ମା’ ସାନୁକୁ କହିଲେ ଯେ ଗାନ୍ଧୀଜୀ ଏପରି ମଣିଷ ଥିଲେ, ଯିଏ ଯାହା କହୁଥିଲେ, ପ୍ରଥମେ ନିଜେ ତାହା କରି ଦେଖାଉଥିଲେ। ଏହି ଗୁଣ ହିଁ ସ୍ୱାଧୀନତା ସଂଗ୍ରାମରେ ସମଗ୍ର ଦେଶକୁ ତାଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଏକଜୁଟ କରିଥିଲା। ଏହି କାହାଣୀ ନେତୃତ୍ୱରେ ଆଦର୍ଶ ଓ କାର୍ଯ୍ୟର ଗୁରୁତ୍ୱକୁ ଦର୍ଶାଇଛି।

सारांश

कहानी “कहिबा आगरु करिबा” (कहने से पहले करना) महात्मा गांधी के जीवन की एक शिक्षाप्रद घटना के माध्यम से यह महत्त्वपूर्ण नीति सिखाती है कि दूसरों को उपदेश देने से पहले स्वयं उसे अमल में लाना चाहिए। सानु नामक एक बालक स्कूल से घर लौटता है और अपनी माँ को बताता है कि उन्होंने गांधी जयंती (2 अक्टूबर) मनाई, गांधीजी की तस्वीर पर फूल चढ़ाए, और गुरुजी ने उनके बचपन की रोचक कहानियाँ सुनाईं। माँ पूछती हैं कि क्या गुरुजी ने उनके बड़े होने की कोई बात बताई। सानु कहता है कि ज्यादा कुछ नहीं बताया गया, तो माँ स्वयं एक कहानी सुनाने लगती हैं।

माँ बताती हैं कि एक बार गांधीजी की पत्नी कस्तूरबा गंभीर रूप से बीमार पड़ गईं, और दवाइयों से कोई लाभ नहीं मिला। गांधीजी ने किताबों में पढ़ा था कि बीमार व्यक्ति यदि नमक न खाए तो स्वास्थ्य में सुधार हो सकता है। उन्होंने कस्तूरबा को नमक छोड़ने की सलाह दी। कस्तूरबा ने नाराजगी जताते हुए कहा कि नमक के बिना खाना स्वादिष्ट नहीं लगता और पूछा कि क्या गांधीजी स्वयं नमक छोड़ सकते हैं। इस सवाल ने गांधीजी को सोच में डाल दिया। उन्होंने महसूस किया कि दूसरों को सलाह देना जितना आसान है, स्वयं उसे करना उतना ही मुश्किल है। वे इस निष्कर्ष पर पहुँचे कि जो कुछ दूसरों को कहते हैं, उसे पहले स्वयं करके दिखाना चाहिए, तभी उसका दूसरों पर प्रभाव पड़ता है।

गांधीजी ने संकल्प लिया और कस्तूरबा से कहा कि यदि वे बीमार होते और डॉक्टर उन्हें कुछ खाने से मना करते, तो वे निश्चित रूप से उसे छोड़ देते। उन्होंने एक साल तक नमक छोड़ने का फैसला किया और उसी क्षण से बिना नमक का खाना शुरू कर दिया। उनके इस व्यवहार ने कस्तूरबा को प्रभावित किया, और वे भी बिना नमक का खाना खाने की आदत डालने लगीं। इससे वे जल्दी स्वस्थ हो गईं।

माँ ने सानु को समझाया कि गांधीजी ऐसे व्यक्ति थे जो जो कहते थे, उसे पहले स्वयं करके दिखाते थे। यही कारण था कि स्वतंत्रता संग्राम में पूरा देश उनके साथ एकजुट होकर चला। यह कहानी नेतृत्व में आदर्श और कार्य के महत्व को दर्शाती है।

Summary

The story “Kahiba Aagaru Kariba” (Do Before You Preach) conveys a profound moral through an inspiring incident from Mahatma Gandhi’s life: one should practice what they preach before advising others. Sanu, a young boy, returns home from school and tells his mother that they celebrated Gandhi’s birthday (October 2), offered flowers to his portrait, and heard fascinating stories about his childhood from their teacher. When his mother asks if anything was said about Gandhi’s later life, Sanu replies that not much was shared. His mother then narrates a story about Gandhi.

She recounts that once, Gandhi’s wife, Kasturba, fell seriously ill, and no medicines seemed to help. Gandhi had read that avoiding salt could benefit a sick person’s health. He advised Kasturba to stop consuming salt. Kasturba, displeased, remarked that food without salt wouldn’t taste good and challenged Gandhi, asking if he could give up salt himself. This question made Gandhi reflect deeply. He realized that advising others is easy, but practicing it oneself is far more challenging. He concluded that one must first act on their advice to make it impactful for others.

Determined, Gandhi told Kasturba that if he were ill and a doctor advised against eating something, he would surely follow it. To set an example, he decided to give up salt for a year and began eating salt-free food immediately. His actions deeply influenced Kasturba, who also adopted a salt-free diet and soon recovered.

Sanu’s mother explains that Gandhi was a man who practiced what he preached, which is why the entire nation united with him during the freedom struggle. The story underscores the importance of leading by example in leadership and life.

ଅଭ୍ୟାସ

୧. ଆସ ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କ ସଂପର୍କରେ ଗଳ୍ପରୁ କିଛି କଥା ଖୋଜି କହିବା ।

(କ) କେବେ ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କ ଜନ୍ମଦିନ ପାଳନ କରାଯାଏ?

ଉତ୍ତର –  ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କ ଜନ୍ମଦିନ ଅକ୍ଟୋବର ଦୁଇ ତାରିଖରେ ପାଳନ କରାଯାଏ।

(ଖ) ସାନୁର ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କ ଜନ୍ମଦିନ କିପରି ପାଳନ କରାଯାଇଥିଲା?

ଉତ୍ତର –  ସାନୁର ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କ ଜନ୍ମଦିନ ପାଳନ କରାଯାଇଥିଲା ଯେଉଁଥିରେ ସେମାନେ ଓ ଗୁରୁଜୀମାନେ ବାପୁଙ୍କ ଫଟୋଚିତ୍ରରେ ଫୁଲ ଚଢ଼ାଇଥିଲେ।

(ଗ) ବେମାରରେ ପଡ଼ିଥିବା କସ୍ତୁରବା କିଏ?

ଉତ୍ତର –  କସ୍ତୁରବା ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କ ପତ୍ନୀ ଥିଲେ, ଯିଏ ବେମାରରେ ପଡ଼ିଥିଲେ।

(ଘ) ଗାନ୍ଧିଜୀ ପୁସ୍ତକରୁ କ’ଣ ପଢ଼ିଥିଲେ?

ଉତ୍ତର –  ଗାନ୍ଧିଜୀ ପୁସ୍ତକରୁ ପଢ଼ିଥିଲେ ଯେ ବେମାରରେ ପଡ଼ିଥିବା ଲୋକ ଲୁଣ ନ ଖାଇଲେ କିଛିଟା ଉପକାର ପାଇପାରନ୍ତି।

(ଙ) ଗାନ୍ଧିଜୀ କସ୍ତୁରବାଙ୍କୁ କି ଉପଦେଶ ଦେଲେ?

ଉତ୍ତର –  ଗାନ୍ଧିଜୀ କସ୍ତୁରବାଙ୍କୁ ଉପଦେଶ ଦେଲେ ଯେ ସେ ଖାଦ୍ୟରେ ଲୁଣ ମିଶାଇ ଖାଇବା ବନ୍ଦ କରିଦେବା ଉଚିତ୍।

(ଚ) କସ୍ତୁରବା ଅମଙ୍ଗ ହେବାରୁ ଗାନ୍ଧିଜୀ କ’ଣ ଚିନ୍ତା କଲେ?

ଉତ୍ତର –  କସ୍ତୁରବା ଅମଙ୍ଗ ହେବାରୁ ଗାନ୍ଧିଜୀ ଚିନ୍ତା କଲେ ଯେ ଯାହା ଅନ୍ୟକୁ କହିବା ପ୍ରଥମେ ନିଜେ କରିବା ଉଚିତ୍, ତେଣୁ ସେ ନିଜେ ଲୁଣ ଛାଡ଼ିବାକୁ ସଂକଳ୍ପ କଲେ।

୨. ଆସ ଉତ୍ତର ଲେଖିବା ।

(କ) ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କ ଉପଦେଶଟି ପାଳନ କରିବା ପାଇଁ କସ୍ତୁରବା କାହିଁକି ଅମଙ୍ଗ ହେଲେ?

ଉତ୍ତର –  କସ୍ତୁରବା ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କ ଉପଦେଶଟି ପାଳନ କରିବାକୁ ଅମଙ୍ଗ ହେଲେ କାରଣ ସେ ଲୁଣ ବିନା ଖାଦ୍ୟ ଖାଇବାକୁ ଚାହୁଁନଥିଲେ ଓ ଏହାକୁ ସ୍ଵାଦହୀନ ବୋଲି ଭାବୁଥିଲେ।

(ଖ) ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କୁ ବେମାର ହୋଇ ନ ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସେ କାହିଁକି ଲୁଣ ଛାଡ଼ିଲେ?

ଉତ୍ତର –  ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କୁ ବେମାର ହୋଇ ନ ଥିଲେ ମଧ୍ୟ ସେ ଲୁଣ ଛାଡ଼ିଲେ କାରଣ ସେ ନିଜେ କସ୍ତୁରବାଙ୍କୁ ଦେଇଥିବା ଉପଦେଶକୁ ନିଜେ କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କରି ଦେଖାଇବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲେ, ଯାହାଫଳରେ ଅନ୍ୟମାନେ ପ୍ରଭାବିତ ହେବେ।

୩. ଆଗ କିଏ, ପଛ କିଏ ଜାଣିବା। କ୍ରମ ଅନୁସାରେ ପଛକୁ ପଛ ସଜାଇବା।

କସ୍ତୁରବା ବେମାର ପଡ଼ିବା

ସାନୁ ଓ ମାଆ କଥାବାର୍ତ୍ତା ହେବା

ସାନୁର ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଗାନ୍ଧିଜୟନ୍ତୀ ପାଳନ କରାଯିବା

କସ୍ତୁରବା ସୁସୁ ହେବା

ଗାନ୍ଧିଜୀ ଚିନ୍ତା କରିବା

କ୍ରମ ଅନୁସାରେ

ସାନୁର ବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଗାନ୍ଧିଜୟନ୍ତୀ ପାଳନ କରାଯିବା

ସାନୁ ଓ ମାଆ କଥାବାର୍ତ୍ତା ହେବା

କସ୍ତୁରବା ବେମାର ପଡ଼ିବା

ଗାନ୍ଧିଜୀ ଚିନ୍ତା କରିବା

କସ୍ତୁରବା ସୁସ୍ଥ ହେବା

୪. ଗାନ୍ଧିଜୀ ଅନ୍ୟ ଯେଉଁ ଯେଉଁ ନାମରେ ପରିଚିତ ସେଗୁଡ଼ିକୁ ତାଙ୍କ ଚିତ୍ର ସହ ଗାର ଟାଣି ଯୋଡ଼ିବା ।

ବାପୁଜୀ

ମହାତ୍ମା

ମୋହନ ଦାସ କରମଚାନ୍ଦ

ଜାତିର ପିତା

୫. ଆସ ଆମେ ବାକ୍ୟ ଗଢ଼ିବା ।

ସୁଫଳ – ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କ ଉପଦେଶ ପାଳନ କରିବାରୁ କସ୍ତୁରବାଙ୍କୁ ସୁଫଳ ମିଳିଲା।

ମନସ୍ଥ – ସାନୁ ମନସ୍ଥ କରିଥିଲା ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କ ବିଷୟରେ ଅଧିକ ଜାଣିବା ପାଇଁ।

ସୁସ୍ଵାଦୁ – କସ୍ତୁରବା ଭାବୁଥିଲେ ଲୁଣ ବିନା ଖାଦ୍ୟ ସୁସ୍ଵାଦୁ ନୁହେଁ।

ଫଳପ୍ରଦ – ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କ ଚିନ୍ତା ଫଳପ୍ରଦ ହୋଇ ଥିବା କାରଣରୁ କସ୍ତୁରବା ସୁସ୍ଥ ହେଲେ।

ସଂକଳ୍ପ – ଗାନ୍ଧିଜୀ ସଂକଳ୍ପ ନେଲେ ନିଜେ ଲୁଣ ଛାଡ଼ିବାକୁ।

ମୁହୂର୍ଭ – ବର୍ତ୍ତମାନ ମୁହୂର୍ଭ ଶୁଭ ଅଛି।

୬. ଯେପରି ‘ଫଟୋରେ ଫୁଲ ଚଢ଼ାଇଲୁ’ ବୋଲି କୁହାଯାଇଛି ସେହିପରି କ’ଣ ହେବ ଲେଖିବା।

ଅନ୍ଧକୁ ବାଟ – ଅନ୍ଧକୁ ବାଟ ଦେଖାଇଲୁ।

ଧରିବାକୁ ହାତ – ଧରିବାକୁ ହାତ ବଢ଼ାଇଲୁ।

ଓଦାଲୁଗା ଆମେ – ଓଦାଲୁଗା ଆମେ ଶୁଖାଇଲୁ।

୭. ନେତାଜୀ ଲୋକମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ‘ଚାଲ, ହଇଜା ରୋଗୀଙ୍କର ସେବା କରିବା।’’ ତାଙ୍କର ଏହି କଥା କିଛି କାମକଲା ନାହିଁ। ତେଣୁ ନିଜର ଯୋଜନାକୁ ସେ ନିଜେ କରିବାକୁ ଚାହିଁଲେ। ନିଜର ଯୋଜନାଟି କାର୍ଯ୍ୟରେ ପରିଣତ କଲେ। ଏହା ଦେଖି ଅନ୍ୟମାନେ ତାଙ୍କ ପରି କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ।

ରେଖାଙ୍କିତ ଶବ୍ଦଗୁଡ଼ିକ ବଦଳରେ ସ୍ୱୟଂ, ପ୍ରଭାବ ପକାଇଲା ନାହିଁ, କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ ଏହି ଶବ୍ଦଗୁଡ଼ିକୁ ଠିକ ସ୍ଥାନରେ ବ୍ୟବହାର କରି ଅନୁଚ୍ଛେଦଟିକୁ ଲେଖିବା।

ନେତାଜୀ ଲୋକମାନଙ୍କୁ କହିଲେ, ‘ଚାଲ, ହଇଜା ରୋଗୀଙ୍କର ସେବା କରିବା।’’ ତାଙ୍କର ଏହି କଥା ପ୍ରଭାବ ପକାଇଲା ନାହିଁ। ତେଣୁ ନିଜର ଯୋଜନାକୁ ସେ ସ୍ୱୟଂ କରିବାକୁ ଚାହିଁଲେ। ନିଜର ଯୋଜନାଟି କାର୍ଯ୍ୟକାରୀ କଲେ। ଏହା ଦେଖି ଅନ୍ୟମାନେ ତାଙ୍କ ପରି କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ।

୮. ଯେପରି, ଚିନ୍ତା – ଚିନ୍ତିତ

ସେହିପରି କ’ଣ ହେବ ଲେଖିବା ।

ଦୁଃଖ – ଦୁଃଖିତ

ପୀଡ଼ା – ପୀଡ଼ିତ

ପାଠ – ପଠିତ

୯. ତୁମ ବିଦ୍ୟାଳୟର ଚାରିପାଖ ଅପରିଷ୍କାର ହୋଇଛି। ପରିଷ୍କାର କରିବା ପାଇଁ କ’ଣ କରିବା?

ବିଦ୍ୟାଳୟର ଚାରିପାଖକୁ ଝାଡ଼ୁ ମାରିବା।

ମଇଳା ସଂଗ୍ରହ କରି ଗାତରେ ପକାଇବା।

ପାଣି ଛାତି ମାଟିକୁ ସଫା କରିବା।

ବିଦ୍ୟାଳୟର କାନ୍ଥକୁ ଗାରେଇବା ନାହିଁ।

ସାଙ୍ଗମାନଙ୍କ ସହ ମିଶି ଏକ ଦଳ ଗଠନ କରି ସମସ୍ତେ ପରିଷ୍କାର କାର୍ଯ୍ୟ କରିବା।

୧୦. ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କ ଜୀବନରେ ଘଟିଥିବା ଅନ୍ୟ କିଛି ଘଟଣା ଲେଖ।

ଦାଣ୍ଡୀ ଉପବାସ – ୧୯୩୦ରେ ଗାନ୍ଧିଜୀ ବ୍ରିଟିଶ ସରକାରଙ୍କ ବିରୋଧରେ ଲୁଣ ଆନ୍ଦୋଳନ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ, ଯେଉଁଥିରେ ସେ ଦାଣ୍ଡୀରେ ଲୁଣ ତିଆରି କରିଥିଲେ।

ଚମ୍ପାରଣର ସତ୍ୟାଗ୍ରହ – ୧୯୧୭ରେ ଗାନ୍ଧିଜୀ ଚମ୍ପାରଣର କୃଷକ ମାନଙ୍କ ପାଇଁ ବିରୋଧ କରି ତାଙ୍କର ଅଧିକାର ପାଇଁ ଆନ୍ଦୋଳନ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ।

ପ୍ରାୟଶ୍ଚିତ୍ତ – ୧୯୨୧ରେ ଗାନ୍ଧିଜୀ ମୁସଲମାନଙ୍କ ପ୍ରତି ହିଂସା ପାଇଁ ପ୍ରାୟଶ୍ଚିତ୍ତ କରି ୨୧ ଦିନର ଉପବାସ ପାଳନ କରିଥିଲେ।

ଦେଶବିଭାଜନ ବିରୋଧ – ୧୯୪୭ରେ ଗାନ୍ଧିଜୀ ଭାରତର ଦେଶବିଭାଜନ ବିରୋଧ କରି ଶାନ୍ତି ପ୍ରତିଷ୍ଠା ପାଇଁ କାମ କରିଥିଲେ।

୧୧. ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କ ପରି ଅନ୍ୟ ଯେଉଁ ବଡ଼ ମଣିଷମାନେ ନିଜ କାମଦ୍ୱାରା ଲୋକଙ୍କୁ ଏକଜୁଟ କରିପାରୁଥିଲେ ସେମାନଙ୍କ ନାମ ଲେଖ ।

ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ବୋଷ

ଭଗତ ସିଂହ

ବାଲ ଗଙ୍ଗାଧର ତିଲକ

ଜବାହରଲାଲ ନେହେରୁ

ସର୍ଦ୍ଦାର ବଳ୍ଲଭଭାଇ ପଟେଲ

ମୌଲାନା ଆବୁଲ କାଲାମ ଆଜାଦ

ଲାଲ ବାହାଦୁର ଶାସ୍ତ୍ରୀ

ବୀର ସୁରେନ୍ଦ୍ର ସାଏ

୧୨. ଚିତ୍ର ଦେଖି ଗାନ୍ଧିଜୀଙ୍କ ଅନ୍ୟ ଭଲକାମ ଗୁଡ଼ିକୁ ଲେଖ ।

ଶାନ୍ତିପୂର୍ଣ୍ଣ ଆନ୍ଦୋଳନ – ଗାନ୍ଧିଜୀ ଅହିଂସା ଓ ସତ୍ୟାଗ୍ରହ ମାଧ୍ୟମରେ ସ୍ଵାଧୀନତା ଆନ୍ଦୋଳନର ନେତୃତ୍ୱ ନେଇଥିଲେ, ଯାହା ଲୋକଙ୍କୁ ଏକତ୍ରିତ କରିଥିଲା।

ହସ୍ତଶିଳ୍ପ ଉନ୍ନତି – ସ୍ଵଦେଶୀ ଆନ୍ଦୋଳନରେ ଗାନ୍ଧିଜୀ ହସ୍ତଶିଳ୍ପ ଓ ଖଦୀ ପ୍ରଚାର କରି ଗ୍ରାମୀଣ ସମାଜକୁ ସମୃଦ୍ଧ କରିଥିଲେ।

ଶିକ୍ଷା ପ୍ରଚାର – ଗାନ୍ଧିଜୀ ଗ୍ରାମୀଣ ଶିକ୍ଷା ଓ ନବୀନ ଶିକ୍ଷା ପଦ୍ଧତି ପରିଚାଳନା କରି ଲୋକଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷିତ କରିବାକୁ ଉଦ୍ୟମ କରିଥିଲେ।

ସମାଜିକ ସମସ୍ୟା ନିବାରଣ – ଗାନ୍ଧିଜୀ ଅଛୁଆଁ ଓ ଜାତିଭେଦ ବିରୋଧରେ କାମ କରି ସମାଜରେ ସମାନତା ସ୍ଥାପନ କରିଥିଲେ।

ଗ୍ରାମୋଦ୍ଧାର – ଗାନ୍ଧିଜୀ ଗ୍ରାମଗୁଡ଼ିକର ଆର୍ଥିକ ଓ ସାମାଜିକ ଉନ୍ନତି ପାଇଁ ବହୁ ପ୍ରୟାସ କରିଥିଲେ, ଯେଉଁଥିରେ ସ୍ଵଚ୍ଛତା ଓ ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ସୁଧାର ମଧ୍ୟ ଅଛି।

ମହିଳାଙ୍କ ସଶକ୍ତିକରଣ – ଗାନ୍ଧିଜୀ ମହିଳାଙ୍କୁ ଆନ୍ଦୋଳନରେ ଯୋଗଦେବାକୁ ପ୍ରୋତ୍ସାହନ ଦେଇଥିଲେ ଓ ସେମାନଙ୍କର ସାମାଜିକ ସ୍ଥିତି ଉନ୍ନତ କରିଥିଲେ।

ପରିବେଶ ସୁରକ୍ଷା – ଗାନ୍ଧିଜୀ ପ୍ରକୃତି ସହ ସମ୍ପର୍କ ରଖିବା ଓ ପରିବେଶ ସଂରକ୍ଷଣ ପାଇଁ ଉତ୍ସାହିତ କରିଥିଲେ।