ଆସରେ ଧରିବା ଜହ୍ନ
ଦଳେ ପିଲାମାଙ୍କଡ଼ ପୋଖରୀରେ ଜହ୍ନକୁ ଦେଖିଲେ। ଆକାଶର ଜହ୍ନକୁ ପାଣି ଭିତରେ ଦେଖି ମାଙ୍କଡ଼ମାନଙ୍କ ଖୁସି କହିଲେ ନ ସରେ। ସେମାନଙ୍କ ଭିତରୁ ଜଣେ କହିଲା, “ଆରେ ଦେଖରେ, ପୋଖରୀ ଭିତରେ ଜହ୍ନ ! ଚାଲ, ତାକୁ ଧରିବା।”
ଜହ୍ନକୁ କେମିତି ଧରିବେ ସମସ୍ତେ ଉପାୟ ପାଞ୍ଚିଲେ। ସମସ୍ତେ ଉପାୟ ପାଞ୍ଚୁଥିବା ବେଳେ ଜଣେ ଜହ୍ନକୁ ଆଗ ଧରିବା ପାଇଁ ବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇ ପଡ଼ିଲା। ତେଣୁ ସେ କିଛି ଚିନ୍ତା ନ କରି ପୋଖରୀ ଭିତରକୁ ମାରିଲା ଗୋଟାଏ କୁଦା। ହେଲେ ଜହ୍ନ କାହିଁ? ପାଣି ଭିତରୁ ଜହ୍ନ ଏକବାର ଛୁ।
ପାଣିରେ ପହଁରୁଥିବା ମାଙ୍କଡ଼ଟି କହିଲା, “ଆରେ, କୁଆଡ଼େ ଗଲା ଜହ୍ନ?” ଅନ୍ୟମାନେ ଗଛ ଉପରୁ କହିଲେ – “ତୋ କୁଦାରେ ବୋଧହୁଏ ସେ ଡରିଗଲା।” ଓଦା ଜୁଡୁବୁଡୁ ମାଙ୍କଡ଼ଟି ଗଛକୁ ଚଢ଼ି ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ସହ ଡାଳରେ ବସିଲା।
କିଛି ସମୟ ଗଲା। ମାଙ୍କଡ଼ମାନେ ପୁଣି ଦେଖିଲେ ପୋଖରୀ ଭିତରେ ଜହ୍ନ। ଜହ୍ନକୁ ବାରମ୍ବାର ଅତି ପାଖରେ ଦେଖି ପୁଣି ଇଚ୍ଛା ହେଲା ତାକୁ ଧରିବାପାଇଁ।
ଏଥର ସେମାନେ ଗୋଟିଏ ନୂଆ ଯୋଜନା କଲେ। ଯୋଜନା କଲାବେଳେ ଚୁପ୍ ଚୁପ୍ କଥାହେଲେ, ନ ହେଲେ ହୁଏତ ଜହ୍ନ ଶୁଣିନେବ। ସେମାନେ ସ୍ଥିରକଲେ, ଜଣେ ଅନ୍ୟ ଜଣକର ହାତ ଧରାଧରି ହୋଇ ଗଛରୁ ତଳକୁ ଲଟକିବେ ଓ ଚୁପ୍ଚାପ୍ ଜହ୍ନକୁ ଧରି ପକାଇବେ।
ଏହିପରି ଯୋଜନା କରି ସେମାନେ ଆରମ୍ଭ କରିଦେଲେ ଜହ୍ନ ଧରିବା କାମ। ଏତେବେଳଯାଏ ବୁଢ଼ାମାଙ୍କଡ଼ଟିଏ ଗଛରେ ଥାଇ ଏମାନଙ୍କର କାମ ଦେଖୁଥାଏ।
ମାଙ୍କଡ଼ମାନେ ହାତ ଧରାଧରି ହୋଇ ଡାଳରେ ଲଟକୁଥିବା ବେଳେ ପ୍ରଥମ ମାଙ୍କଡ଼ଟି ଧରିଥିବା ଡାଳଟି ହଠାତ୍ ମଡ୍ କରି
ଭାଙ୍ଗିଗଲା।
ତା’ପରେ ……… ତା’ପରେ ……….. ତା’ପରେ କ’ଣ ହେଲା?
ଆସ ଜାଣିବା କେତୋଟି ନୂଆ ଶବ୍ଦ
Odia Word | Odia Meaning | Hindi Meaning | English Meaning |
ଜହ୍ନ (Jahna) | ଚନ୍ଦ୍ରମା | चाँद | Moon |
ମାଙ୍କଡ଼ (Mankada) | ବାନର | बंदर | Monkey |
ପୋଖରୀ (Pokhari) | ଜଳାଶୟ, ଛୋଟ ପାଣି ଭଣ୍ଡାର | तालाब | Pond |
ପିଲାମାଙ୍କଡ଼ (Pilamankada) | ଛୋଟ ବାନର | छोटे बंदर | Young monkeys |
ଆକାଶ (Akasha) | ନଭ | आकाश | Sky |
ପାଣି (Pani) | ଜଳ | पानी | Water |
ଖୁସି (Khusi) | ଆନନ୍ଦ | खुशी | Happiness |
ଧରିବା (Dhariba) | ପକଡ଼ିବା | पकड़ना | To catch |
ଉପାୟ (Upaya) | ପନ୍ଥା, ରାସ୍ତା | उपाय | Way, method |
ପାଞ୍ଚିଲେ (Panchile) | ଚିନ୍ତା କଲେ | सोचा | Thought, planned |
ବ୍ୟସ୍ତ (Byasta) | ତତ୍ପର, ଉତ୍ସୁକ | व्यस्त, उत्सुक | Busy, eager |
କୁଦା (Kuda) | ଝାମ୍ପ | कूदना | Jump |
ଛୁ (Chhu) | ଅଦୃଶ୍ୟ ହେଲା | गायब होना | Disappeared |
ପହଁରୁଥିବା (Paharanthiba) | ପାଣିରେ ଭାସୁଥିବା | तैर रहा | Swimming, floating |
କୁଆଡ଼େ (Kuade) | କେଉଁଠି | कहाँ | Where |
ଡରିଗଲା (Darigala) | ଭୟଭୀତ ହେଲା | डर गया | Got scared |
ଓଦା (Oda) | ଭିଜା | गीला | Wet |
ଜୁଡୁବୁଡୁ (Judubudu) | ଭିଜି ଥଣ୍ଡା ଅବସ୍ଥା | गीला और ठंडा | Wet and shivering |
ଚଢ଼ି (Chadhi) | ଉଠିଲା | चढ़ना | Climbed |
ଡାଳ (Dala) | ଗଛର ଶାଖା | डाल | Branch |
ବାରମ୍ବାର (Barambara) | ଅନେକ ଥର | बार-बार | Repeatedly |
ଇଚ୍ଛା (Ichha) | ମନରେ ଚାହୁଁଥିବା | इच्छा | Desire |
ଯୋଜନା (Yojana) | ପରିକଳ୍ପନା | योजना | Plan |
ଚୁପ୍ ଚୁପ୍ (Chup Chup) | ଚୁପଚାପ୍ | चुपके-चुपके | Quietly, secretly |
ଶୁଣିନେବ (Shuninaba) | ଶୁଣି ପାରିବ | सुन लेगा | Will hear |
ସ୍ଥିରକଲେ (Sthirakale) | ନିଷ୍ପତ୍ତି ନେଲେ | निश्चय किया | Decided |
ହାତ ଧରାଧରି (Hata Dharadhari) | ହାତ ଧରି | हाथ पकड़कर | Holding hands |
ଲଟକିବେ (Latakibe) | ଝୁଲିବେ | लटकना | To hang |
ପକାଇବେ (Pakaibe) | ଧରି ଟାଣିବେ | पकड़ेंगे | Will catch and pull |
ବୁଢ଼ାମାଙ୍କଡ଼ (Budhamankada) | ବୟସ୍କ ବାନର | बूढ़ा बंदर | Old monkey |
ମଡ୍ (Mada) | ଭାଙ୍ଗିବା ଶବ୍ଦ | टूटने की आवाज | Sound of breaking |
ଭାଙ୍ଗିଗଲା (Bhangigala) | ଖଣ୍ଡ ହେଲା | टूट गया | Broke |
ସାରାଂଶ
କାହାଣୀ “ଆସରେ ଧରିବା ଜହ୍ନ” ଏକ ମଜାଦାର ଓ ଶିକ୍ଷଣୀୟ ଲୋକକଥା, ଯାହା ମାଙ୍କଡ଼ମାନଙ୍କର ଅଜ୍ଞତା ଓ ଅସମ୍ଭବ ଚେଷ୍ଟାକୁ ନେଇ ହାସ୍ୟରସ ସୃଷ୍ଟି କରେ। ଏକ ଦଳ ମାଙ୍କଡ଼ ପୋଖରୀରେ ଜହ୍ନର ପ୍ରତିବିମ୍ବ ଦେଖି ତାକୁ ସତ ଜହ୍ନ ଭାବି ଧରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରନ୍ତି। ପୋଖରୀରେ ଜହ୍ନର ପ୍ରତିଚ୍ଛାୟା ଦେଖି ସେମାନେ ଖୁବ୍ ଉତ୍ସାହିତ ହୁଅନ୍ତି ଓ ଜଣେ କହେ, “ଚାଲ, ଜହ୍ନକୁ ଧରିବା।”
ପ୍ରଥମେ ସେମାନେ ଯୋଜନା କରନ୍ତି, କିନ୍ତୁ ଜଣେ ଅତି ଉତ୍ସାହୀ ମାଙ୍କଡ଼ ବିନା ଚିନ୍ତାରେ ପୋଖରୀରେ କୁଦି ପଡ଼େ। ପାଣିରେ ଝାମ୍ପ ମାରିବାରୁ ଜହ୍ନର ପ୍ରତିବିମ୍ବ ଅଦୃଶ୍ୟ ହୋଇଯାଏ। ଓଦା ଓ ହତାଶ ହୋଇ ସେ ଗଛ ଉପରେ ଫେରି ସାଙ୍ଗମାନଙ୍କ ସହ ବସେ। ଅନ୍ୟମାନେ ତାକୁ ମଜା ଉଡ଼ାଇ କହନ୍ତି ଯେ ତା’ର କୁଦାରେ ଜହ୍ନ ଡରି ପଳାଇଛି।
କିଛି ସମୟ ପରେ ପୋଖରୀରେ ପୁଣି ଜହ୍ନର ପ୍ରତିବିମ୍ବ ଦେଖାଯାଏ। ମାଙ୍କଡ଼ମାନେ ଆଉ ଥରେ ଉତ୍ସାହିତ ହୁଅନ୍ତି ଓ ନୂଆ ଯୋଜନା କରନ୍ତି। ଏଥର ସେମାନେ ଚୁପ୍ଚାପ୍ କଥା ହୁଅନ୍ତି, ଯେପରି ଜହ୍ନ ଶୁଣି ନ ପାରେ। ସେମାନେ ନିଷ୍ପତ୍ତି ନିଅନ୍ତି ଯେ ହାତ ଧରାଧରି ଗଛରୁ ଲଟକି ଜହ୍ନକୁ ଧରିବେ। ସେମାନେ ଏକ ଶୃଙ୍ଖଳା ତିଆରି କରି ଗଛରୁ ତଳକୁ ଲଟକନ୍ତି। ଏତିକି ବେଳେ ଜଣେ ବୁଢ଼ା ମାଙ୍କଡ଼ ଗଛ ଉପରେ ବସି ଏହି ଦୃଶ୍ୟ ଦେଖୁଥାଏ।
କିନ୍ତୁ ଯୋଜନା ବିଫଳ ହୁଏ ଯେତେବେଳେ ପ୍ରଥମ ମାଙ୍କଡ଼ଟି ଯେଉଁ ଡାଳକୁ ଧରିଥିଲା, ତାହା ଭାଙ୍ଗିଯାଏ। କାହାଣୀ ଏହି ସମୟରେ ସସପେନ୍ସରେ ଶେଷ ହୁଏ, ଯାହା ସୂଚାଇଛି ଯେ ମାଙ୍କଡ଼ମାନେ ପୋଖରୀରେ ପଡ଼ିଗଲେ ଓ ସେମାନଙ୍କର ଜହ୍ନ ଧରିବାର ଚେଷ୍ଟା ହାସ୍ୟାସ୍ପଦ ଭାବେ ବିଫଳ ହେଲା। ଏହି କାହାଣୀ ଅଜ୍ଞତା ଓ ଅସମ୍ଭବ ଲକ୍ଷ୍ୟ ପଛରେ ଦୌଡ଼ିବାର ଅର୍ଥହୀନତାକୁ ଦର୍ଶାଇଛି, ସହିତ ଏହା ପାଠକଙ୍କୁ ହସାଇବାରେ ସଫଳ ହେଇଛି।
सारांश
कहानी “आसरे धरिबा जह्न” (आकाश में चाँद पकड़ना) एक मज़ेदार और शिक्षाप्रद लोककथा है, जो बंदरों की नादानी और असंभव कोशिश को हास्य के साथ प्रस्तुत करती है। एक झुंड बंदर पोखर में चाँद का प्रतिबिंब देखते हैं और उसे असली चाँद समझकर पकड़ने की कोशिश करते हैं। पोखर में चाँद की परछाई देखकर वे बहुत उत्साहित हो जाते हैं, और एक बंदर कहता है, “देखो, पोखर में चाँद है! चलो, इसे पकड़ लेते हैं।”
पहले वे योजना बनाते हैं, लेकिन एक उत्साही बंदर बिना सोचे-समझे पोखर में छलांग लगा देता है। छलांग मारने से चाँद का प्रतिबिंब गायब हो जाता है। गीला और निराश होकर वह वापस पेड़ पर चढ़ जाता है, और बाकी बंदर उसका मज़ाक उड़ाते हुए कहते हैं कि उसकी छलांग से चाँद डरकर भाग गया।
कुछ समय बाद पोखर में फिर से चाँद का प्रतिबिंब दिखता है। बंदर फिर उत्साहित होकर नई योजना बनाते हैं। इस बार वे चुपके से बात करते हैं, ताकि चाँद उनकी बात न सुन ले। वे तय करते हैं कि एक-दूसरे का हाथ पकड़कर पेड़ से लटकेंगे और चुपके से चाँद को पकड़ लेंगे। वे एक श्रृंखला बनाकर पेड़ से नीचे लटकते हैं। इस दौरान एक बूढ़ा बंदर पेड़ पर बैठकर यह तमाशा देख रहा होता है।
लेकिन उनकी योजना तब असफल हो जाती है, जब पहला बंदर जिस डाल को पकड़े होता है, वह अचानक टूट जाती है। कहानी यहाँ सस्पेंस में खत्म होती है, जो यह संकेत देती है कि सारे बंदर पोखर में गिर गए और उनकी चाँद पकड़ने की कोशिश हास्यास्पद रूप से विफल हो गई। यह कहानी अज्ञानता और असंभव लक्ष्य के पीछे भागने की निरर्थकता को दर्शाती है, साथ ही पाठकों को हँसाने में सफल होती है।
Summary
The story “Asare Dhariba Jahan” (Catching the Moon in the Sky) is a humorous and instructive folktale that highlights the folly of monkeys attempting the impossible. A group of monkeys spots the moon’s reflection in a pond and, mistaking it for the real moon, becomes eager to catch it. Seeing the moon’s image in the water, they are thrilled, and one of them exclaims, “Look, the moon is in the pond! Let’s catch it!”
Initially, they discuss plans, but an overly enthusiastic monkey jumps into the pond without thinking. The splash disrupts the reflection, and the moon vanishes. Wet and disappointed, the monkey climbs back up the tree, while the others tease that the moon must have fled in fear of the jump.
After some time, the moon’s reflection reappears in the pond. Excited again, the monkeys devise a new plan, whispering so the moon doesn’t “hear” them. They decide to form a chain by holding hands and dangling from a tree branch to quietly grab the moon. Meanwhile, an old monkey watches their antics from the tree.
Their plan fails when the branch, held by the first monkey, suddenly snaps. The story ends on a suspenseful note, implying that the monkeys likely fell into the pond, and their attempt to catch the moon ended in comical failure. The tale humorously illustrates the futility of chasing impossible goals due to ignorance, entertaining readers while imparting a subtle lesson.
ଅଭ୍ୟାସ
୧. ଆସ ଆମେ ତଳେ ଦିଆଯାଇଥିବା ଚିତ୍ର ଦେଖି ଗପଟିକୁ ଆଗେଇ ନେବା।
ଉତ୍ତର – ଛାତ୍ରମାନେ ଶିକ୍ଷକଙ୍କ ଦିଶାନିର୍ଦେଶରେ ଏହି ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର ଲେଖିବେ।
୨. ତୁମେ ତୁମ ସାଙ୍ଗମାନଙ୍କୁ ପଚାର, ସେମାନେ କହନ୍ତୁ। ସାଙ୍ଗମାନେ ପଚାରନ୍ତୁ, ତୁମେ କହ।
(କ) ମାଙ୍କଡ଼ମାନେ କେଉଁଠାରେ ଜହ୍ନକୁ ଦେଖିଲେ?
ସାଙ୍ଗମାନେ କହନ୍ତୁ: ମାଙ୍କଡ଼ମାନେ ପୋଖରୀରେ ଜହ୍ନକୁ ଦେଖିଲେ।
ତୁମେ କହ: ହଁ, ସେମାନେ ପୋଖରୀରେ ଆକାଶର ଜହ୍ନର ପ୍ରତିବିମ୍ବ ଦେଖିଥିଲେ।
(ଖ) କୁଦା ମାରିଥିବା ମାଙ୍କଡ଼ଟି ଜହ୍ନକୁ ଧରିଲା କି?
ସାଙ୍ଗମାନେ କହନ୍ତୁ: ନା, କୁଦା ମାରିଥିବା ମାଙ୍କଡ଼ଟି ଜହ୍ନକୁ ଧରିପାରିଲା ନାହିଁ।
ତୁମେ କହ: ନା, କୁଦା ମାରିଥିବା ମାଙ୍କଡ଼ଟି ଜହ୍ନକୁ ଧରିପାରିଲେ ନାହିଁ କାରଣ ପୋଖରୀ ପାଣିରେ ଜହ୍ନର ପ୍ରତିବିମ୍ବ ପଡ଼ିଥିଲା, ଯାହା ଏକ ବାସ୍ତବ ବସ୍ତୁ ନୂହେଁ।
(ଗ) ସେ ଜହ୍ନ କୁଆଡ଼େ ଗଲାବୋଲି ପଚାରିବାରୁ ଅନ୍ୟମାନେ କ’ଣ ଉତ୍ତର ଦେଲେ?
ସାଙ୍ଗମାନେ କହନ୍ତୁ: ଅନ୍ୟମାନେ କହିଲେ, “ତୋ କୁଦାରେ ବୋଧହୁଏ ସେ ଡରିଗଲା।”
ତୁମେ କହ: ହଁ, ସେମାନେ କହିଲେ ଯେ ଜହ୍ନ ତା’ର କୁଦାରୁ ଡରି ଗଲା।
(ଘ) ମାଙ୍କଡ଼ମାନଙ୍କ ଯୋଜନା କିଏ ଶୁଣୁଥିଲା?
ସାଙ୍ଗମାନେ କହନ୍ତୁ: ବୁଢ଼ା ମାଙ୍କଡ଼ଟିଏ ଗଛରେ ଥାଇ ସେମାନଙ୍କ ଯୋଜନା ଶୁଣୁଥିଲା।
ତୁମେ କହ: ସେହି ବୁଢ଼ା ମାଙ୍କଡ଼ଟିଏ ଗଛରୁ ସବୁ ଦେଖୁଥିଲା ଓ ଯୋଜନା ଶୁଣୁଥିଲା।
(ଙ) ମାଙ୍କଡ଼ମାନେ ଧରାଧରି ହୋଇ ଲଟକିଲା ବେଳେ କ’ଣ ହେଲା?
ସାଙ୍ଗମାନେ କହନ୍ତୁ: ମାଙ୍କଡ଼ମାନେ ଲଟକୁଥିବା ବେଳେ ପ୍ରଥମ ମାଙ୍କଡ଼ଟିର ଡାଳ ଭାଙ୍ଗିଗଲା।
ତୁମେ କହ: ସେହି ଡାଳ ଭାଙ୍ଗିଗଲା ଯେଉଁଥିରେ ସେମାନେ ଲଟକୁଥିଲେ, ତେଣୁ ସେମାନେ ପୋଖରୀରେ ପଡ଼ିଗଲେ।
୩. ଉତ୍ତର ଲେଖ।
(କ) ମାଙ୍କଡ଼ମାନେ କାହିଁକି ଜହ୍ନକୁ ଧରିପାରିଲେ ନାହିଁ?
ଉତ୍ତର – ମାଙ୍କଡ଼ମାନେ ଜହ୍ନକୁ ଧରିପାରିଲେ ନାହିଁ କାରଣ ପୋଖରୀ ପାଣିରେ ଜହ୍ନର ପ୍ରତିବିମ୍ବ ପଡ଼ିଥିଲା, ଯାହା ଏକ ବାସ୍ତବ ବସ୍ତୁ ନୂହେଁ। ସେମାନଙ୍କର କୁଦା ଓ ଯୋଜନା ଏହାକୁ ଧରିବାରେ ବିଫଳ ହୋଇଥିଲା।
(ଖ) ସେମାନେ କାହିଁକି ଚୁପ ଚୁପ କଥା ହୋଇ ଯୋଜନା କରୁଥିଲେ?
ଉତ୍ତର – ସେମାନେ ଚୁପ ଚୁପ କଥା ହୋଇ ଯୋଜନା କରୁଥିଲେ କାରଣ ତାଙ୍କର ଭାବନା ଥିଲା ଯେ ଜହ୍ନ ତାଙ୍କର କଥା ଶୁଣିଲେ ସେ ପଳାଇ ଯିବ। ଗୋପନୀୟତା ରକ୍ଷା କରି ସେମାନେ ଜହ୍ନକୁ ଧରିବାକୁ ଚାହୁଥିଲେ।
୪. ଗଛର ଛାଇ, ଦର୍ପଣରେ ତୁମର ପ୍ରତିବିମ୍ବ, ପାଣିରେ ଥିବା ବେଙ୍ଗ, ପାଣି ଭିତରେ ଥିବା ମାଛ, ଜଳରେ ଥିବା ବଗର ଛାଇ – ଏଗୁଡ଼ିକ ଭିତରୁ ଯାହାକୁ ଧରି ପାରିବ, ତାକୁ ଧରି କଳସୀରେ ଭର୍ତ୍ତି କର।
ଉତ୍ତର – ପାଣି ଭିତରେ ଥିବା ମାଛକୁ ଧରି କଳସୀରେ ଭର୍ତ୍ତି କରା ଯାଇପାରେ, କାରଣ ମାଛ ଏକ ବାସ୍ତବ ଜୀବ ଯାହାକୁ ଧରା ଯାଇପାରେ।
୫. ଆସ, ତଳେ ଥିବା କୋଠରିରୁ ଶବ୍ଦ ନେଇ ଖାଲି କୋଠରି ପୂରଣ କରିବା।
(କହିଲେ ନସରେ, ବୋଧହୁଏ, ବାରମ୍ବାର, ନହେଲେ)
(କ) ନାଟକ ଦେଖିବା କଥା ଶୁଣି ମନୁର ଖୁସି ________।
ନାଟକ ଦେଖିବା କଥା ଶୁଣି ମନୁର ଖୁସି କହିଲେ ନସରେ।
(ଖ) ଗୀତଟିକୁ ________ ଶୁଣିଲେ ଗୀତଟି ମନେରହେ।
ଗୀତଟିକୁ ବାରମ୍ବାର ଶୁଣିଲେ ଗୀତଟି ମନେରହେ।
(ଗ) ଏତେବେଳଯାଏ ତୁମେ ଅଙ୍କଟି କରିପାରୁନ, ତୁମେ ________ ମନଦେଇ କରୁନାହିଁ।
ଏତେବେଳଯାଏ ତୁମେ ଅଙ୍କଟି କରିପାରୁନ, ତୁମେ ବୋଧହୁଏ ମନଦେଇ କରୁନାହିଁ।
(ଘ) ଖସଡ଼ା ରାସ୍ତାରେ ସାବଧାନରେ ଚାଲ, ________ ପଡ଼ିଯାଇ ପାର।
ଖସଡ଼ା ରାସ୍ତାରେ ସାବଧାନରେ ଚାଲ, ନହେଲେ ପଡ଼ିଯାଇ ପାର।
୬. ତଳେ ଦିଆଯାଇଥିବା ଚିତ୍ରରେ ଚଢ଼େଇଟି କ’ଣ କରୁଛି ଓ କାହିଁକି ଏପରି କରୁଛି ପାଞ୍ଚଟି ବାକ୍ୟରେ ଲେଖ।
ଗୋଟିଏ ଟେବୁଲ ଉପରେ ଦର୍ପଣ ଟିଏ ଅଛି।
ଟେବୁଲ ଉପରେ ପିଜୁଳି ଗଛର ପ୍ରତିବିମ୍ବ ପଡ଼ିଛି।
ଗୋଟିଏ ଚଢ଼େଇ ଦର୍ପଣରେ ଥିବା ଫଳ ପ୍ରତିବିମ୍ବକୁ ଖାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛି।
ସେ ଦର୍ପଣରେ ଫଳର ଛବି ଦେଖି ଖୁସି ହୋଇଛି।
ଚଢ଼େଇଟି ପ୍ରତିବିମ୍ବକୁ ବାସ୍ତବ ଫଳ ଭାବି ଚଞ୍ଚଳ ହୋଇଛି।
ସେ ଦର୍ପଣ ଉପରେ ଠୋକ୍ର ମାରି ଫଳ ଧରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛି।
କିନ୍ତୁ ଫଳ କେବଳ ପ୍ରତିବିମ୍ବ ଥିବାରୁ ସେ ବିଫଳ ହେଉଛି।
ଚଢ଼େଇଟି ବାରବାର ଚେଷ୍ଟା କରୁଛି କିନ୍ତୁ କିଛି ଖାଇବାକୁ ମିଳୁନାହିଁ।
ଏହାର ଏହି କାମ ଦେଖି ଅନ୍ୟ ପକ୍ଷୀମାନେ ହସୁଛନ୍ତି।
ଶେଷରେ ଚଢ଼େଇଟି ଥକି ଦର୍ପଣ ଛାଡ଼ି ପଳାଇଯାଇଛି।
୭. ଜୁଡୁବୁଡୁ, ଧରାଧରି, ଯୋଜନା, ବ୍ୟସ୍ତ – ଶବ୍ଦଗୁଡ଼ିକୁ ଲଗାଇ ଗୋଟିଏ ଗୋଟିଏ ବାକ୍ୟ ଲେଖ ଓ ତୁମ ସାଙ୍ଗକୁ ପଢ଼ାଅ।
ଜୁଡୁବୁଡୁ – ମାଙ୍କଡ଼ଟି ପୋଖରୀ ପାଣିରେ ପଡ଼ି ଜୁଡୁବୁଡୁ ହୋଇଗଲା।
ଧରାଧରି – ମାଙ୍କଡ଼ମାନେ ହାତ ଧରାଧରି ହୋଇ ଗଛରେ ଲଟକିଥିଲେ।
ଯୋଜନା – ସେମାନେ ଜହ୍ନକୁ ଧରିବା ପାଇଁ ଯୋଜନା କରିଥିଲେ।
ବ୍ୟସ୍ତ – ଜଣେ ମାଙ୍କଡ଼ ବ୍ୟସ୍ତ ହୋଇ ଜହ୍ନକୁ ଧରିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଥିଲା।
୮. କିଏ କେଉଁ ଗୁଡ଼ି ଉଡ଼ାଇବ ଗାର ଟାଣି ଦେଖାଅ।
ଉତ୍ତର: ପାଞ୍ଚିବା ନାମକ ପିଲା ଚିନ୍ତା କରିବା ଗୁଡି ଉଡ଼ାଇବ।
ନିଷ୍ପତି ନାମକ ପିଲା ସ୍ଥିର କରିବା ଗୁଡି ଉଡ଼ାଇବ।
୯. ତଳେ ଦିଆଯାଇଥିବା ଚିତ୍ରକୁ ଦେଖି ଗପଟିଏ ଲେଖ।
ଲୋଭୀ କୁକୁର ଓ ତା‘ର ପ୍ରତିବିମ୍ବ
ଗୋଟିଏ ଲୋଭୀ କୁକୁର ଥିଲା। ଏକ ଦିନ ସେ ମୁହଁରେ ଏକ ହାଡ଼ ନେଇ ଏକ ନଦୀ ପାଖରେ ଗଲା। ନଦୀ ଜଳରେ ନିଜର ପ୍ରତିବିମ୍ବ କୁ ଆଉ ଏକ କୁକୁର ଭାବିଲା। ହାଡ଼ ଦେଖି ସେ ଭାବିଲା, “ଅ! ଜଳରେ ଅନ୍ୟ ଏକ ହାଡ଼ ଅଛି! ମୁଁ ଦୁଇଟା ହାଡ଼ ନେବି।” ଲୋଭରେ ସେ ନିଜ ହାଡ଼କୁ ଛାଡ଼ି ଜଳରେ ଡେଇଁ ପଡ଼ିଲା କିନ୍ତୁ ଜଳରେ କିଛି ନ ଥିଲା, ତା’ର ହାଡ଼ ନଦୀ ପାଣି ରେ ଭାସି ଗଲା। ଲୋଭ ତାକୁ ଶିଖାଇଲା ଯେ ସବୁକିଛି ପାଇବା ଚେଷ୍ଟା କରିବା ଦ୍ଵାରା ପାଇଥିବା ହାଡ଼ ମଧ୍ୟ ହରାଇବାକୁ ପଡ଼େ।