କାଲିର ସ୍ୱପ୍ନ ଆଜିକୁ ଗପ
ଆଜିର ସମ୍ପର୍କ ଆସନ୍ତା କାଲିକୁ
କିଟ୍ ମିଟ୍ ଅନ୍ଧାରର ଛାଇ,
ମୁଁ କିନ୍ତୁ ସମୟର ଦୋଛକିରେ
ଆଶା ଆଉ ଆଷାଢ଼ର ଆକ୍ତା ମାକ୍ତା
ମେଘର ଗର୍ଜନ – ଆକାଶରେ,
ଅସହାୟ ଅଭିଯୁକ୍ତ ଭଳି
ନିଜେ ନିଜ କଳ୍ପନାରେ ବନ୍ଦୀ।।
ଆଲୁବାଲୁ ଆକାଂକ୍ଷାକୁ
ଜାବୁଡ଼ି ଧରି – ମରୁଛି ମୁଁ
ମୁମୁର୍ଷୁ ଆସ୍ପର୍ଧା,
ବିଷାକ୍ତ ବିଶ୍ୱର ବେହାଲ୍ ବିଶ୍ୱାସ
ମୁକୁଳା ମନଟିଏ
ମୁଁ ଆଜି ସମୟର ଦୋଛକିରେ-
ଆସ୍ଥା ଆଉ ଆବେଗର
ଖରା-ଛାଇ ଖେଳରେ
ନିଜ ସହ ନିଜେ ହିଁ ଜୁଝୁଛି ନିରନ୍ତର।।
ପ୍ରୀତି ପ୍ରତ୍ୟାଶାର କ୍ଳାନ୍ତ ପରିଧିରେ
ଅକ୍ଳାନ୍ତ ପ୍ରତ୍ୟୟ,
ଅନୁଯୋଗ ମୁଦ୍ରାରେ ଅବିରତ
ଅବିଶ୍ରାନ୍ତ ଚାଲିଛି ସମୟ
ଆଗରୁ ଆଗକୁ-
ଆପଣାପଣ ତ ଆଜି କ୍ଷତାକ୍ତ, ଭ୍ରମିତ,
ଭାରାକ୍ରାନ୍ତ ଭାବୁକତା ନେଇ-
ସାତବାଙ୍କ ନଈର ସୁଅରେ
ଆଗକୁ ଛୁଟିଛି ଏହି ଜୀବନ!
କାଲି ଯାହା ଠିକ୍ ଠାକ୍ ଥିଲା
ଆଜି କେତେ ଅସହାୟ –
ସମୟର ଦୋଛକିରେ ଠିଆ
ମୁଁ ଜଣେ ପ୍ରୀତିଭିକ୍ଷୁ ଅନନ୍ତ ପ୍ରତୀକ୍ଷା
ଵେଦନାର୍ତ୍ତ ଵୁଭୁକ୍ଷୁର ଆତ୍ମା
ପାନ୍ଥ ମୁଁ ଯେ ଅଜଣା ବାଟର
ଚାଲିବାକୁ ବାକିଅଛି ଆହୁରି ଅନେକ।।
(-ପ୍ରଦୀପ୍ତ କୁମାର ଦାସମହାପାତ୍ର)
